Luier dan lui

29 augustus 2008

Mijn visum verloopt vandaag. Het is tijd om dag te zeggen tegen de wereld met Tesco Lotus en 7/11. Tijd om gedag te zeggen tegen suiker en fastfood. Tijd om de dagelijkse wandeling te herintroduceren in mijn leven, om gezond te worden in lijf en denken. Alles aan me voelt lui en traag en niet zoals het zou moeten zijn. Een beetje zoals mijn keyboard op dit moment, de verkeerde letters, dan weer teveel letters, te traag of helemaal niet. Het is gewoon niet zoals ik het graag zou willen. Tijd voor verandering dus.

Ik heb een mail van Jelmer gekregen waarin hij enthousiast schrijft over het vooruitzicht samen te gaan fietsen. Het is een aangename verrassing. Ik heb al heel lang met het idee gespeelt samen met hem iets sportiefs te ondernemen. Ik weet niet precies waarom juist met hem, maar nu gaat het dan wellicht echt gebeuren. Leuk!!

Toen ik gisteravond een noodelsoep zat te eten bij een tent waarvan de eigenaars rond de tafel aan de drank zaten, kreeg ik een behoorlijke aanval van allergie in de vorm van misselijkheid. Het is ongelooflijk hoeveel mensen hier hun leven letterlijk verdrinken. Ik denk niet dat ik dat ooit zal begrijpen.
Dat gezegd hebbende zat ik zelf vanmiddag tijdens de lunch aan het bier. Ik had aan deze kant van de rivier Paul ontmoet, een Amerikaan van in de zestig die in Thailand op vakantie is met zijn Thaise vrouw. Hij gaat tijdens deze bezoeken altijd een tijdje er alleen opuit en deze keer is het Laos en misschien ook Birma geworden voor hem. Hij stelt, nadat we onze paspoorten hebben teruggekregen, voor om samen te lunchen. Het is een warme dag en we zitten onder de bomen met het uitzicht op de rivier. Paul bestelt bier en ik hoor mezelf zeggen dat als hij het ok vind ik het bier wel met hem wil delen. Beerlao is een van de beste bieren die je in Azië kan krijgen en ik heb er best zin in. Na een glas echter heb ik wel weer genoeg gehad en Paul maakt de fles leeg. Het was gezellig even samen zo te eten. Paul stelt voor dat hij het eten betaald, maar daar ga ik niet mee akkoord. We betalen ieder de helft, op zijn Hollands.

De kamer is duurder dan ik me herinnerde. Misschien dat ik het me verkeerd heb herinnert en dat 200 baht/50.000 kip gewoon erg goedkoop was voor wat je ervoor krijgt, tv en zo. Ik wil wel er morgen al vandoor. Ik heb nu al genoeg luie dagen gehad en heb een schop onder de kont nodig merk ik. Ik laat mijn vieze kleding nog maar even voor wat het is, ik heb nog een paar shirts die ik aankan, dus het kan nog een dag of twee wachten. Hier in Bokeo is het te warm en te duur en er is ook niet zo heel veel te doen. Bovendien kan ik geen wifi connectie vinden hier, dus kan ik beter morgen weer gaan. Ik zal vanavond eens rondvragen hoe ik het best morgen naar Luang Namtha kan komen.