Zesde zintuig
Door: Kit Weissman
Blijf op de hoogte en volg Kit
19 Mei 2008 | Thailand, Chiang Kham
19 mei 2008
(Het volgende speelt zich af bij Davits familie thuis. Hoe ik daar zo terecht ben gekomen kan je in het bericht Homestay lezen.)
Er is altijd wel iets te beleven in en rond het huis. Vanmiddag is er heeft een vriendin van Som die aan waarzeggen doet een sessie op de buitenplaats van het huis. Wanneer Davit en ik inkopen hebben gedaan op de markt voor het eten vanavond zitten er zo'n tien kinderen aan tafel bij Som. Ze hebben allemaal een lijst gemaakt met vragen die ze de waarzegster willen stellen. Ondertussen hebben ze ook vragen aan mij. Ik ga ben hen aan tafel zitten en wacht af tot iemand het lef heeft de eerste vraag te stellen. De kinderen hebben voldoende kennis van de Engelse taal om vragen te stellen, maar zijn nerveus en een beetje schuw. Ik moet mijn best doen mijn antwoorden zo te geven dat ze gemakkelijk te begrijpen zijn.
Ondertussen piepen ze een voor een er tussenuit om hun vragen aan de waarzegster voor te leggen. De vrouw werkt op basis van horoscopen en nummers. Ondertussen neemt Som een kijkje in mijn hand. Ze weet me te vertellen dat ik twee bankrekeningen heb; een met een groot en een met een klein bedrag (klopt). Dat ik niet heb gestudeerd en dat ik niet wil trouwen (klopt). Dat ik lange tijd geleden heel veel hield van iemand die donker haar had en erg lang was en dat ik toen ik rond een jaar of zes was een keer erg ziek ben geweest. Dat laatste is voor mij twijfelachtig. Ik weet dat ik een keer in het ziekenhuis heb gelegen om mijn amandelen te laten knippen. Hoe oud ik toen was en hoe ziek ik daarvan was weet ik niet meer. Ze weet ook dat ik geen zesde zintuig heb en vertelt aan welke lijn je dat kan zien. Ik kijk bij haar in de hand en die daar de lijn die volgens haar betekend dat ze helderziend is. Ze ziet vaak geesten vertelt ze. Niets engs hoor, voegt ze eraan toe, maar ze vertellen me af en toe dingen van hun verleden en onze toekomst. Ze praat er heel nuchter over, alsof het de normaalste zaak van de wereld is.
De waarzegster bladert ondertussen driftig door de boeken die op tafel liggen. Haar kaak schuift ze heen en weer zoals veel tandeloze mensen doen, wanneer ze diep nadenkt. Ze is een kleine, fragiel uitziende dame van een niet goed in te schatten leeftijd, maar toch zeker boven de zestig. Met haar potlood noteert ze driftig nummers en doet dan berekeningen waarna er een uitslag komt die de student in kwestie dan braaf opschrijft. Iedereen luistert trouwens mee. Sommigen die erg geïnteresseerd zijn staan ernaast mee te luisteren en de uiteindelijke antwoorden worden later aan tafel met iedereen gedeeld.
Ik vraag een van de meiden naar de antwoorden die ze heeft gekregen en ze geeft aan te hebben vernomen dat ze later verpleegster wordt. Het is nogal een macht die de vrouw zo over de toekomst van deze kinderen heeft...
Wanneer de sessie over is, ligt de giftschaal van de waarzegster vol geld en lekkernijen. Som zegt dat ze ook aan het leren is om horoscopen te lezen. Ik ben blij dat ze mij alleen over mijn verleden heeft verteld, ik houd van verassingen. En mijn leven is er tegenwoordig vol van.
PS: heb een paar foto's bij het bericht Nan gezet. Voor de liefhebber.
(Het volgende speelt zich af bij Davits familie thuis. Hoe ik daar zo terecht ben gekomen kan je in het bericht Homestay lezen.)
Er is altijd wel iets te beleven in en rond het huis. Vanmiddag is er heeft een vriendin van Som die aan waarzeggen doet een sessie op de buitenplaats van het huis. Wanneer Davit en ik inkopen hebben gedaan op de markt voor het eten vanavond zitten er zo'n tien kinderen aan tafel bij Som. Ze hebben allemaal een lijst gemaakt met vragen die ze de waarzegster willen stellen. Ondertussen hebben ze ook vragen aan mij. Ik ga ben hen aan tafel zitten en wacht af tot iemand het lef heeft de eerste vraag te stellen. De kinderen hebben voldoende kennis van de Engelse taal om vragen te stellen, maar zijn nerveus en een beetje schuw. Ik moet mijn best doen mijn antwoorden zo te geven dat ze gemakkelijk te begrijpen zijn.
Ondertussen piepen ze een voor een er tussenuit om hun vragen aan de waarzegster voor te leggen. De vrouw werkt op basis van horoscopen en nummers. Ondertussen neemt Som een kijkje in mijn hand. Ze weet me te vertellen dat ik twee bankrekeningen heb; een met een groot en een met een klein bedrag (klopt). Dat ik niet heb gestudeerd en dat ik niet wil trouwen (klopt). Dat ik lange tijd geleden heel veel hield van iemand die donker haar had en erg lang was en dat ik toen ik rond een jaar of zes was een keer erg ziek ben geweest. Dat laatste is voor mij twijfelachtig. Ik weet dat ik een keer in het ziekenhuis heb gelegen om mijn amandelen te laten knippen. Hoe oud ik toen was en hoe ziek ik daarvan was weet ik niet meer. Ze weet ook dat ik geen zesde zintuig heb en vertelt aan welke lijn je dat kan zien. Ik kijk bij haar in de hand en die daar de lijn die volgens haar betekend dat ze helderziend is. Ze ziet vaak geesten vertelt ze. Niets engs hoor, voegt ze eraan toe, maar ze vertellen me af en toe dingen van hun verleden en onze toekomst. Ze praat er heel nuchter over, alsof het de normaalste zaak van de wereld is.
De waarzegster bladert ondertussen driftig door de boeken die op tafel liggen. Haar kaak schuift ze heen en weer zoals veel tandeloze mensen doen, wanneer ze diep nadenkt. Ze is een kleine, fragiel uitziende dame van een niet goed in te schatten leeftijd, maar toch zeker boven de zestig. Met haar potlood noteert ze driftig nummers en doet dan berekeningen waarna er een uitslag komt die de student in kwestie dan braaf opschrijft. Iedereen luistert trouwens mee. Sommigen die erg geïnteresseerd zijn staan ernaast mee te luisteren en de uiteindelijke antwoorden worden later aan tafel met iedereen gedeeld.
Ik vraag een van de meiden naar de antwoorden die ze heeft gekregen en ze geeft aan te hebben vernomen dat ze later verpleegster wordt. Het is nogal een macht die de vrouw zo over de toekomst van deze kinderen heeft...
Wanneer de sessie over is, ligt de giftschaal van de waarzegster vol geld en lekkernijen. Som zegt dat ze ook aan het leren is om horoscopen te lezen. Ik ben blij dat ze mij alleen over mijn verleden heeft verteld, ik houd van verassingen. En mijn leven is er tegenwoordig vol van.
PS: heb een paar foto's bij het bericht Nan gezet. Voor de liefhebber.
-
23 Mei 2008 - 15:06
Lilian Lucas:
Hi Kit, lijkt me ook niks om alles al uitgekauwd te hebben voordat het daadwerkelijk gaat gebeuren. Groot gelijk, verrassing is een grote charme van het leven, zeker als het een prettige is. Dikke kus, Lilian. -
10 Juni 2008 - 15:07
Janneke:
Als een waarzegster in opleiding stage loopt, kan ze dan voorspellen of ze voor het examen zal slagen? -
13 Juni 2008 - 13:59
Michiel:
Eindelijk tijd gehad om je belevenissen te lezen. Heel erg knap dat iemand op basis van je hand dat allemaal kan zien. En wat jouw, verrassende, toekomst allemaal geeft hoop ik snel weer te lezen. Veel plezier & kus, Michiel -
16 Juni 2008 - 09:18
Carola:
Wat een heerlijk verhaal! Wat ik ook lekker in het verleden lees :-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
