toekomstplannen
Door: Kit Weissman
Blijf op de hoogte en volg Kit
03 Maart 2006 | Thailand, Chiang Mai
Daar ben ik dan eindelijk weer. Het heeft nogal geduurd. Na twee weken Laos ben ik een paar weken verzeild geraakt in het Thaise nachtleven van Bangkok en nu ben ik op bezoek bij Mijo die hier in Chiang Mai lessen Engels volgt.
De laatste vier maanden zijn enerverend maar soms ook saai geweest. Hoogtepunten en verveling hebben zich in rap tempo afgewisseld. Ik merk dat ik tijdens deze maanden in een andere stand ben geraakt. Hoewel ik enorm genoten heb van de tocht door Laos, lijk ik meer behoefte te hebben aan het verblijven op een plaats voor iets langere tijd. Het is een gevoel van diepte die ik mis in mijn contact met de mensen hier wanneer ik de plaatsen waar zijn wonen, leven kort aandoe. Niet alleen zijn de Thai gereserveerder dan hun overzeese buren in India, met de meesten is het moeilijk een echt gesprek aan te knopen. Ik spreek geen Thai, zij vaak geen Engels. En dat stoort me. Ik wil weten wat deze mensen beweegt, wat hen boeit, hoe zij hun leven zien. En ik wat dat betreft kom ik momenteel niet verder dan de oppervlakte.
Dat, gecombineerd met het feit dat de financien mij niet in staat stellen eeuwig te reizen, maken dat ik een paar maanden ergens ga neerstrijken. Voorlopig lijkt het erop dat het Vietnam wordt. Daar is het salaris voor leraren Engels erg interessant en de vraag groot. Als het me bevalt zou ik dat een mooi middel zijn om mijn reizen te financieren. Ik weet nog niet of ik van hieruit naar Hanoi zal vliegen of via Cambodja, terug naar Laos en dan de grens met Vietnam per bus overga. Ik laat het jullie weten wanneer ik eruit ben.
Mijn weken in Bangkok zijn niet geheel vruchteloos geweest. Ik had een hoop typewerk te doen, ik liep ongeveer drie tot vier maanden achter. Nu alles weer op orde is, is het tijd om me op de mails te werpen. Die kunnen jullie dan ook een dezer dagen verwachten.
Ik heb nieuwe stukken uit mijn dagboek op de site gezet. Een paar staan tussen al eerder geplaatste stukken in. Ik hoop dat ze een goed beeld geven van de afgelopen maanden. Drie verhalen ben ik jullie nog schuldig: "tours & travels in Pattaya", van de weken dat mijn ouders hier op bezoek waren en "alle monnikken nog aan toe", dat gaat over mijn ervaringen in de tempels van Laos en "noden pabo emmida?" (zijn wij idioten?) over het wel en wee in de Koreaanse gemeenschap waar ik momenteel wel erg veel tijd in doorbreng vanwege Mijo. Het zijn nu niet meer dan aantekeningen en ideeen. Ik hoop er snel meer van te maken.
Hoe dan ook, ik ben weer bereikbaar. Laat wat van je horen. Op deze site of anders op de mail! Ik beloof hetzelfde te doen.
Heel veel liefs, Kit
De laatste vier maanden zijn enerverend maar soms ook saai geweest. Hoogtepunten en verveling hebben zich in rap tempo afgewisseld. Ik merk dat ik tijdens deze maanden in een andere stand ben geraakt. Hoewel ik enorm genoten heb van de tocht door Laos, lijk ik meer behoefte te hebben aan het verblijven op een plaats voor iets langere tijd. Het is een gevoel van diepte die ik mis in mijn contact met de mensen hier wanneer ik de plaatsen waar zijn wonen, leven kort aandoe. Niet alleen zijn de Thai gereserveerder dan hun overzeese buren in India, met de meesten is het moeilijk een echt gesprek aan te knopen. Ik spreek geen Thai, zij vaak geen Engels. En dat stoort me. Ik wil weten wat deze mensen beweegt, wat hen boeit, hoe zij hun leven zien. En ik wat dat betreft kom ik momenteel niet verder dan de oppervlakte.
Dat, gecombineerd met het feit dat de financien mij niet in staat stellen eeuwig te reizen, maken dat ik een paar maanden ergens ga neerstrijken. Voorlopig lijkt het erop dat het Vietnam wordt. Daar is het salaris voor leraren Engels erg interessant en de vraag groot. Als het me bevalt zou ik dat een mooi middel zijn om mijn reizen te financieren. Ik weet nog niet of ik van hieruit naar Hanoi zal vliegen of via Cambodja, terug naar Laos en dan de grens met Vietnam per bus overga. Ik laat het jullie weten wanneer ik eruit ben.
Mijn weken in Bangkok zijn niet geheel vruchteloos geweest. Ik had een hoop typewerk te doen, ik liep ongeveer drie tot vier maanden achter. Nu alles weer op orde is, is het tijd om me op de mails te werpen. Die kunnen jullie dan ook een dezer dagen verwachten.
Ik heb nieuwe stukken uit mijn dagboek op de site gezet. Een paar staan tussen al eerder geplaatste stukken in. Ik hoop dat ze een goed beeld geven van de afgelopen maanden. Drie verhalen ben ik jullie nog schuldig: "tours & travels in Pattaya", van de weken dat mijn ouders hier op bezoek waren en "alle monnikken nog aan toe", dat gaat over mijn ervaringen in de tempels van Laos en "noden pabo emmida?" (zijn wij idioten?) over het wel en wee in de Koreaanse gemeenschap waar ik momenteel wel erg veel tijd in doorbreng vanwege Mijo. Het zijn nu niet meer dan aantekeningen en ideeen. Ik hoop er snel meer van te maken.
Hoe dan ook, ik ben weer bereikbaar. Laat wat van je horen. Op deze site of anders op de mail! Ik beloof hetzelfde te doen.
Heel veel liefs, Kit
-
03 Maart 2006 - 13:00
Theo Lips:
Lieve Kit,
Het was vanmorgen heel erg leuk om even bij te praten. Jouw verhalen over al je belevenissen, geven mij het gevoel dat weer even bij mogen zijn. Ik kijk uit naar je volgende verhalen. Over een paar weken gaan Marlene en ik voor een poosje naar Egypte. Ik zie daar erg naar uit.
Veel liefs,
Theo -
05 Maart 2006 - 13:29
Miranda Lageman:
Hoi Kit,
Leuk om weer op de hoogte te zijn van waar je bent en wat je meemaakt. Ja het is inderdaad jammer dat je niet zo veel contact maakt met de Thai omdat je hun taal niet spreekt. Ik voel een beetje wat je voelt als je zegt dat het ´niet genoeg´ voor je is. Nou geniet nog even van alles wat je maar beleven mag. Hier is alles kits!
Kus! -
06 Maart 2006 - 09:42
Janine Steba:
Kit is still alive and still going strong!
Leuk hoor om je verhalen te lezen (met ups & downs). Hang in there: je kan het. Geniet ervan zou ik zeggen.
Gr, Janine -
06 Maart 2006 - 14:35
Giti:
Hoi Kit,
Nou, het wordt tijd dus dat je ook een eigen plekje zoekt. Raar he,dat alles kan vervelen., ook hteleuke van afwisseing en reizen. Ik hoop dat vietnam iets voor jou is. Mijn oudste dochter met haar man zijn in de zomer 6 weken in Vietnam geweest, maar ze vonden het veel minder dan hun reis vorig jaar daan indonesie. (ze hebben natuurlijk niet ze veel vergelijking dan jij, maar toch) de mensen spraken hun daar niet zo aan. Ik kan me iets voorstellen nog van de oude communisme... maar of dat echt zo is?
ik wens je in ieder geval een plekje waar je je een beet thuis kan voelen, want dat is ook zeer waardevol. (daarom hecht ik me misschien zo aan dat lelijk houten-zuid! toch het thuisvoelen)
liefs,
giti -
23 Maart 2006 - 14:55
Eerk:
Ha ik lees je verhalen ook nog steeds hoor ;-)
Erg gaaf.
Vietnam vond ik ook erg gaaf trouwens, die sporen van het communisme vond ik juist wel wat hebben. Hoe verder naar het zuiden, hoe minder je dat tegenkomt trouwens.
Huur een brommertje! -
11 April 2006 - 12:01
Lucette Leenart:
hoi Kit,
Leuk hoor om al je verhalen te lezen. Geniet er maar van.
groetjes Lucette -
02 Juni 2006 - 14:28
Carola:
Ik heb even zitten te genieten van je foto's!
Echt leuk, en bedankt voor de buffel :-)
Vind je het leuk als Summum wat foto's gebruikt?
Ik ben benieuwd?
Liefs uit Amsterdam
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
