een hele toer

06 oktober 2004

Ik had geen plan voor vandaag. Wat rondslenteren, oriënteren en internetten. Ohja, en de was doen natuurlijk. Om zes uur ben ik op en ik haast me naar het balkon om het uitzicht te bewonderen. Het is, als ik heel eerlijk ben een beetje teleurstellend. 'Ik kan door de berg de bergen niet zien'. Een brede groene berg vlak bij het dorp ontneemt het zicht op het grootste gedeelte van de besneeuwde toppen erachter. Het betekend dat ik een dezer dagen die brede groene berg ga beklimmen om een goed uitzicht te krijgen.
Rachel is ook al op en popelt om op pad te gaan, maar om zes uur 's ochtends is, zelfs hier, niet veel te beleven. Zij gaat douchen terwijl ik m'n was doe op het dak van het hotel.
Het is zalig weer. Helder en nu al aangenaam warm in de zon. Je kan goed merken dat je hier lager zit dan in Shimla, het klimaat is bijzonder aangenaam.
Rachel en ik zijn tegelijkertijd klaar en we besluiten te gaan ontbijten. Pas later realiseer ik me dat we vergeten bij Catherine op de deur te kloppen.
We vinden een klein, maar druk Tibetaans eettentje waar ze zowaar muesli en pindakaas hebben. Dus Rachel kiest dat en ik ga voor de fruitsalade.
Daarna gaan we allebei onze eigen weg. Zij richting Tibetaans klooster en ik terug naar het hotel. Ik was nog snel even m'n deken en loop Jenn tegen het lijf. Wil ik nog mee naar The Church? Ja, dat wil ik wel. Het is dichtbij dus dan heb ik de hele middag nog voor mezelf. Maar eerst nog ontbijten. Jenn is net op. Deze keer vergeet ik Cathrine niet en ook zij gaat mee ontbijten. Bij een Tibetaans hotel deze keer. Jenn is hier nu twee weken, maar omdat ze al die tijd heeft gewerkt heeft ze nog niets van Dharamsala gezien. Dat wil ze klaarblijkelijk in een dag rechtbreien, want ze stelt voor een toer te doen waar we gelijk half Dharamsala en omstreken zien. Weet je wat? Prima, het is weer eens wat anders. Catherine gaat niet mee. Haar man komt vanochtend aan dus ze heeft andere plannen.
Bij de taxistand regelen we de toer en gaan eerst naar Talnu. Het blijkt een klein plaatsje vier km verderop waar je een prachtig uitzicht op de Himalaya hebt. Helaas is het nu erg bewolkt en we zien een klein stukje berg tussen de wolken door. Je krijgt wel een idee hoe hoog het is, dus ik kijk uit naar de volgende keer dat ik hier vroeg in de ochtend ben. Ok, al twee plannen voor deze week. We lopen lang een kleine tempel en worden uitgenodigd om een korte les in meditatie mee te doen. natuurlijk gaan we meteen op die uitnodiging in. We krijgen uitleg over de energiestromingen in het lichaam en doen een meditatieoefening. Het is hartstikke leuk weer een nieuwe basis voor meditatie te leren en we bedanken de twee dames die ons lesgaven uitvoerig.
Op naar Dal Lake. Dal (een groene linzen gerecht) in de naam Dal Lake refereert aan de kleur van het water.
Het is geen groof meer, eerder een heel grote vijver. Er zitten grote rode en grijze vissen in die zich kennelijk uitstekend voortplanten in deze groene prut.
Dan naar The Church of St. John. Onderweg komen we langs een begraafplaats. Een bijzonderiets in het land van crematies. We nemen er een kijkje. De graven gaan terug tot 1875 en zijn voornamelijk van engelse militairen en priesters. Ook zijn er een aantal graven met de slachtoffers van de aardbeving in 1906. We hadden het al kunnen weten: de begraafplaats hoort bij de Church of St. John. Een lief klein kerkje met prachtige glas in lood schilderingen.
Er worden nog steeds diensten gehouden, en tegenwoordig worden er ook lessen in meditatie gegeven. Gezien de omgeving geen gek idee.
Even verderop bereiken we een hindu temple. Deze hoort uiteraard ook bij de toer. De temple op zich is niet uitzonderlijk, maar vlak naast de temple is een groot bad waar ongelooflijke hoeveelheden prachtig helder water in stromen via een paar pijpen. De priester van de tempel legt ons uit dat dit water uit een bron beneden de tempel komt. Daar komt het water van diep onder de bergen naar boven. Het water is zeer mineraalrijk en goed voor de gezondheid. Hij verteld dat het water in de winter warm is en in de zomer koel. Maar een blik op de tibetaanse monniken die dit heilige water proberen te trotseren verteld me dat het deze winter het water niet bepaald warm is. Misschien voelt het pas zo wanneer het hier vriest en sneeuwt.
We worden uitgenodigd voor dal (linzengerecht) en rijst. Jenn heeft vandaag last van haar maag en durft het niet aan, maar ik wel hoor! Ik krijg een heerlijk bord dal voorgeschoteld en drink het water uit de bron. Het is heerlijk water! Het is trouwens hier in deze contreien heel gewoon dat je in de tempels gratis eten krijgt. Iedereen, ook de gasten, zorgt voor het opscheppen en inschenken en iedereen wast zijn of haar eigen bord en beker na afloop. Wanneer ik klaar ben nodigt de priester ons nog uit om een kijkje in het heiligdom te nemen. In dit gedeelte van de tempel zijn normaliter alleen Hindu’s welkom, maar dit blijkt een verlichte priester. Hij verteld dat het niet uitmaakt waar je in geloofd, er is maar een god, een kracht, en mensen hebben alleen verschillende manieren om die kracht, die god te eren. Deze priester is een wijs man.
Hij laat ons de lingam (een object dat de vrouwelijke en manelijke kant van het leven symboliseert) van dit heiligdom zien. Hij verteld dat dit een natuurlijke lingam is, oftewel, deze lingam is niet door mensen gemaakt. Hij biedt ons een tika aan (stip op het voorhoofd) maar ik sla deze uitnodiging zo vriendelijk mogelijk af. Ik zou me hypocriet voelen. Gelukkig is de priester niet beledigd en hij toont ons de weg naar de waterval even verderop. De waterval blijkt niet zo heel indrukwekkend ofschoon de omgeving fantastisch is. Ik ben denk ik verwend geraakt in Nepal.
De laatste stop is bij het klooster waar de Dalai Lama woont. Het is een eenvoudig klooster, maar wel groot. Je hebt bijna overal toegang, wat ik heel bijzonder vind. We kijken een tijdje naar de debatterende monniken en bezoeken de tempels in het gebouw. We blijven er niet heel lang. We zijn moe van de omzwervingen. Het is niet ver lopen, dus ik kom hier zeker nog een keer terug.
We gaan terug naar het hotel, en ik moet bekennen dat ik genoten heb van de dag alhoewel ik niet van gedachten veranderd ben over georganiseerde toers. Volgende keer weer lekker wandelen en op de bonnevooi.