Hungry feeling

01 augustus 2004

Vanochtend ben ik volgens afspraak bij een kleermaker langs geweest om me op te laten meten voor een jurk. De stof is nog mooier dan ik me herinnerde en ik word allerhartelijkst ontvangen met thee. Ik moet vooral blijven zitten en praten. Van maten opnemen is nog helemaal geen sprake. Pas wanneer ik ernaar vraag wordt de kleermaker geroepen en alles in orde gemaakt. Ze nodigen me uit voor een dalbaath overmorgen en ik krijg een haarclip cadeau. Ik kan merken dat ze met mijn aanbetaling van duizend ruppees erg blij zijn. Ik denk dat het voor hen op het geschikte moment komt. Mooi, ik gun het ze van harte. Ze wonen met zijn vijven in een kamer van drie bij drie waar ook nog in gekookt wordt. Tot drie maanden geleden was de kleermaker gids en is nu op de bonnefooi een stoffenwinkel begonnen. Leuk stel, lieve gezichten. Hun drie zoons gaan naar een dure particuliere school. Niet voor niets, want ze komen met prachtige cijfers thuis. De oudste is de beste van de klas en wil later dokter worden. Dat zie ik zo gebeuren.

Eenmaal weer buiten loop ik de sieradenverkoopster tegen het lijf die ik twee dagen geleden beloofd had naar haar spullen te komen kijken. Ik vertel haar dat ik ziek ben geweest en bijna m'n hotel niet heb verlaten de afgelopen twee dagen. Het is de halve waarheid. Dit keer kom ik niet onder het kijken uit en mijn oog valt meteen op een prachtige boeddhistische hanger. Oh jee, ik ben verkocht. Ik ding af tot de helft van de vraagprijs en weet zeker dat ik nog teveel betaal. Een andere verkoopster komt erbij en mijn nee is natuurlijk aan dovemans oren besteed. Ze tovert armbandjes voor vijftig ruppees tevoorschijn en ik geef ze weer terug hoewel ze best leuk zijn. Maar wat is mijn nee dan nog waard. Dan komt er een prachtig turkoois armbandje uit haar tas. Het lijkt op tijgeroog, maar dan turkoois. Precies in de kleur van mijn nieuwe jurk. M'n weerstand vliegt het raam uit en even later ben ik een hanger en een armband rijker en een kleine vierhonderd ruppees armer. De schade blijft beperkt. Thuisgekomen schrijf ik nog wat en vergeet helemaal de tijd. Een uur te laat spoed ik me naar het internetcafé en geef telefonisch door dat ik online ben. Leuk gesprek met mams gehad en een mail van Lil gekregen. Met een beetje geluk spreek ik haar volgende week. Op de weg terug naar huis stop ik bij een tentje waar ik blijf tot etenstijd. Het heet (niet onterecht) Hungry Feeling restaurant en ik merk al snel waarom. Ik krijg een koolsoep met rijst geserveerd onder het mom van Indiase curry. Gatver wat smerig! Natuurlijk vertel ik mijn grieven aan de ober, maar hij lijkt niet onder de indruk. Hij krijgt vast vaker klachten. Hier zien ze me niet meer terug!

Ik geniet nog even van het uitzicht vanaf het terras als ik thuiskom, maar de muggen doen me naar m'n kamer vluchten. Dan nog maar even vandaag oppennen en mijn nieuwverworven schatten bewonderen. Daarna, gewoon lekker slapen.