mannen!

08 oktober 2004

Ok, mee op pad met Rachel. Het fijne van het reizen met haar is dat ze een gezellige en grappige kwebbeltante is die ook heel goed alleen kan zijn. Dus kan ik lekker alleen voorin de bus zitten en genieten van de reis zonder me bezwaard te voelen. De reis duurt ongeveer negen uur en voert ons door bergen en valeien en langs beekjes en rivieren. Schitterende reis, maar je voelt je wel een milkshake erna. De wegen hier zijn hobbelig, mede door de landverschuivingen, en de vering van de bussen is nihil. Ik heb een groot gedeelte van de reis twee plaatsen voor mijzelf, maar vooral wanneer we dicht bij grotere plaatsen komen stroomt de bus vol met passagiers. Meestal kan ik het zo regelen dat ik een vrouw naast me heb zitten. Helaas gaat die truc niet altijd op. Nu zijn Indiase mannen over het algemeen nogal klein van stuk en erg tenger gebouwd en kunnen daardoor makkelijk met z'n vieren zitten op twee stoelen. Echter, als ze de ruimte hebben is het onvoorstelbaar hoeveel ruimte ze in beslag nemen. Het liefst zitten ze wijdbeens, met hun beenen zo ver mogelijk uit elkaar en met hun armen breed uitgemeten. Ik heb zelf ook veel ruimte nodig, ook al zit ik niet wijdbeen en houdt ik m'n armen binnen boord. Zo komt het dat ik regelmatig opeens krap zit wanneer er een man naast me komt zitten.

En, blikken helpen niet, je moet er echt wat van zeggen. Dus draai ik regelmatig mijn verhaal af tegen mijn buurmannen, dat ik toch echt wat meer ruimte nodig heb en dat werkt in 90% van de gevallen. Nu ga ik het natuurlijk even over andere 10% hebben. Stel je voor. Klein plaatsje, de bus stopt, 'belangrijke' man stapt in. Je kan het zien aan hem; wit shirt, nogal gezet, schoenen glimmen en vaak veel goud aan de vingers en om de polsen. Hij heeft echter (momenteel) geen auto en moet met het klootjesvolk mee. Uiteraard neem je dan plaats naast de toerist in de bus en zorgt vooral dat je lekker knus zit. En je doet dat met een blik alsof het je volkomen koud laat. Deze toerist is echter niet onder de indruk van je spierwitte shirt en je goud en schuift zo ver mogelijk opzij. Hè fijn zeg, nog meer ruimte, dus je schuift lekker mee en plant je ellebogen in de zij van de toerist in de hoop dat je in een scherpe bocht naar links nog wat meer aanraakt dan haar zij. Helaas is de toerist niet voor een gat te vangen en geeft aan dat je terug naar je eigen helft moet. Mmm, wat te doen...? De busconducteur komt als geroepen. Je gaat breeduit zitten om je stapel met geld te pakken en schuift nog even iets meer op wanneer de conducteur langs je heen loopt. Gewoon een stalen gezicht houden, doen alsof je neus bloedt. En weer moet je terug naar je eigen helft van haar. Heeft ze dan niet die dikke stapel bankbiljetten opgemerkt? Gelukkig hebben we nog de scherpe bochten in de weg. Die zijn een uitstekend excuus om tegen haar aan te leunen en stukje bij beetje weer dichterbij te gaan zitten. Dan speelt de tourist haar troef. Ze wacht tot de bus goed op gang is en ze zeker weet dat hij voorlopig niet stopt. Dan pakt ze haar tas, staat abrubt op en loopt met een gezicht dat boekdelen spreekt naar een andere plek in de bus en installeert zich daar. Auw, iedereen in de bus heeft het gezien. Deze toerist wil duidelijk niet naast deze man zitten. Wat een gezichtsverlies.

Ik kan veel zeggen over de Indiase mannen en knap zijn ze doorgaans niet. Niet alleen zijn ze (uitzonderingen daargelaten) klein en iel, ze hebben ook nog eens een onbegrijpelijke voorliefde voor lelijke snorren. Dat, samen met hun diepliggende loerende ogen maakt hun voorkomen bij voorbaat onbetrouwbaar. Het is gewoon niet voor te stellen dat Indiase vrouwen, die tot de mooiste ter wereld behoren, zulke lelijke mannen op de wereld zetten. Dat gezegd hebbend, de mannen hebben fantastisch mooi haar en een prachtige licht- of donkerbruine huid en mooie lange wimpers. En de keren dat je een lange, goedgebouwde man zonder snor ziet, is het ook echt genieten. Sikh mannen vormen de uitzondering op de snor en baard regel. Deze mannen (vooral de jonge) zijn bijzonder knap en zelfs de traditionele baard kan dit nauwelijks verbergen. Grote, bruine, amandelvormige ogen met uitzonderlijk lange wimpers.Mooie sterke wenkbrouwen en volle, mooi gevormde lippen. Ze zijn vaak lang en hebben een redelijk lichte huidskleur. Het zijn geen staarders, maar trotse, enigszins schuwe, rustige mannen.
Desondanks zijn ook deze mannen zo nu en dan afstotelijk. Het is namelijk in India volkomen normaal om te rochelen met een geluid alsof je gaat overgeven en dan luidruchtig te spugen. Op sommige plaatsen, zoals Delhi, is spugen verboden, maar ik heb in Shimla mensen juist daar waar de borden met 'niet spugen' staan uitgebreid zien staan roggelen. Nu kan ik me voorstellen dat je in een stad zoals Delhi, waar veel luchtverontreiniging is, iemand last kan hebben van een vieze substantie in de mond. Nog steeds geen reden om dan maar op straat te spugen, maar goed ik kan het me nog voorstellen. Echter, in plaatsen als Shimla, waar de lucht schoon is en verkeer in het centrum verboden, kom je erachter dat spugen niets minder dan een volkssport is. Hoe luidruchtiger hoe beter. En je neus snuiten? Dat doe je uiteraard ook midden op straat. Net als sportmensen sluit je een neusgat af met een vinger aan de buitenkant en de andere snuit je leeg. Dat doe je uiteraard niet verdekt, maar vooral daar waar iedereen het ziet en erin kan stappen. Zalig!
En dan hebben we nog niet alle lichamelijkheden gehad. Want je kan er niet om heen: de mannen die uitgebreid in hun kruis staan te graaien. Ik ben er nog steeds niet achter waarom precies. Misschien omdat ze geen schone onderbroek aanhebben getrokken die ochtend. Misschien omdat ze helemaal geen onderbroek aanhebben? Of hebben ze ergens beestjes opgedaan?
In ieder geval, overal zie je mannen wel erg vriendelijke tegen zichzelf wezen. Niet erg aantrekkelijk.
Het zijn trouwens vooral mannen in broeken en niet in longy’s die je dat ziet doen. Gelukkig maar.
Longy’s hebben echter ook een nadeel. Dit nadeel is vooral te merken vroeg op de ochtend vanuit de bus of trein. Dan trekt iedereen die geen toilet heeft (en dat zijn er heel wat) naar de velden naast de sporen of wegen en doet daar massaal aan bemesting van het land. De vrouwen hebben doorgaans sari’s aan en die verhullen vrijwel alles. De mannen met de longy’s echter, die doen niet aan verhulling. Dus om zes uur ’s ochtends bestaat je uitzicht uit ofwel een rij met witte billen of een riant uitzicht op de andere kant. Ik kan me een betere start van de dag bedenken.
Dan is er nog een opmerkelijk iets aan het uiterlijk van de Indiase man dat ik je niet kan onthouden. En dat is de lange pinknagels. Ook hier over is uitgebreid gespeculeert door toeristen. Waarom zou je je pinknagel zo lang willen laten groeien? Is het om je oren mee schoon te maken of wellicht om te krabben op onhygienische plaatsen. Ik laat die plaatsen maar aan de verbeelding van de lezer over.

Afijn, je kunt het wel merken: ik ben hier duidelijk niet voor de mannen.